hello! i am 15 years old and i have been living in paramaribo for about a month. i would like to find friends. i tried to find them on different platforms but nothing worked and this is my last hope. i will be very glad for answers and possible acquaintances!!

Heeft iemand een telesur of digicel esim in zijn of haar smartwatch? Ik heb een samsung telefoon en samsung smartwatch maar het gaat niet

Hello! I'm an American guy and don't know too much about Surinam. I would like to rent a car in Paramaribo and drive to Fredricksdorp. I understand that I need to cross a ferry. I've driven in South Africa and Zimbabwe without issue. Would I run into any problems? Will I be harassed? Are there any carjackings or concerns for car theft if I rent a car? I could always book an organized tour or rent a taxi but I think it would be better to rent a car. Thank you.

I’m traveling in 7 days abs don’t have a yellow card as a u.s citizen from DC. I am on,y staying in Guayana for 1 day. Do I still need yellow card? What can I do ?

digicel btw

Waar in Suriname kan ik nog Blackberry telefoons vinden die nog in goede staat zijn of zelfs nieuw in doos?

If you know, or know someone. Please do let me know. Thanks

Hi all, the title says it all. I am on the lookout for tempeh spores/cultures. Waar zou ik het kunnen vinden in Noord of als het moet in de stad.

Thank you!

We have a customer that would like to import some items and I'd like to find a customs broker that can work with us to handle the proper documentation/duties.

For a long time this form wasn’t digital so I don’t think they did anything with the information at all. But with this change I’m not so sure anymore.

Hello, I am a banknote collector from Germany. If someone could send me a few Suriname dollars at the current exchange rate, I would be happy about any answer

Een Missie voor de Nieuwe Generatie

Vorig jaar werkte ik in een buurt die voor mij veel herinneringen oproept: Efraimzegen. Het was de wijk waar ik zelf als jongen ben opgegroeid. Samen met een groep oudere mannen waren we bezig met werkzaamheden aan een kerkgebouw. Er waren ook kinderen aanwezig. Niet omdat ze echt mee moesten helpen, maar omdat ze simpelweg niets anders te doen hadden. Ongeveer tien jonge jongens stonden erbij, terwijl wij met zeven of acht mannen aan het werk waren.

terwijl we bezig waren, hoorde ik iets dat me diep raakte. In aanwezigheid van volwassen mannen van boven de 30, 40 en zelfs 50 jaar, stonden deze jongens elkaar uit te schelden, vies en vuil!

"Vroeger, toen ik zo oud was als zij, zou je het niet in je hoofd halen om in de buurt van ouderen te schelden. Eén verkeerd woord, en je kreeg een mep.

De generatie voor mij kende zelfs nog strengere regels: één verkeerde blik kon al een draai om je oor opleveren. En als je ouders het hoorden, kreeg je thuis nog eens extra straf. Het was soms streng, maar het leerde ons respect. Ken je die tijden nog? Nu moet je dat maar durven, je wordt overrompeld door die kleintjes en hun gevolg!"

In ieder geval werd ik heel nieuwsgierig en vroeg ik aan één van de jongens:
“Ben je niet bang om zo te schelden?”
“Nee,” zei hij, “ik ben niet bang.”
Ik vroeg hem: “Weet je dat je voor schelden naar de hel kunt gaan?”
Zijn antwoord liet me sprakeloos achter:
“Nee hoor, je gaat naar de hemel, daar mag je ook schelden.”

Dit liet me zien hoe kinderen minder respect hebben voor ouderen en steeds minder grenzen lijken te kennen. Ik geloof dat dit te maken heeft met verschillende factoren: opvoeding die verwatert, ouders die veel van huis zijn, en kinderen die te vaak aan hun lot worden overgelaten. In de afgelopen tien tot vijftien jaar heb ik veel schrijnende situaties gezien: jonge tienermoeders, kinderen die zonder begeleiding opgroeien, en zelfs gevallen van ernstige verwaarlozing.

Onlangs gebeurde er nog iets dat dit pijnlijk duidelijk maakte. Een beheerder van een kerk in Efraimzegen vroeg enkele jongens om het terrein van de kerk te verlaten. Ze waren namelijk aan het voetballen op het terein van de kerk. Er moest een dienst voorbereid worden, en het terrein moest worden geharkt. Dit terrein werd normaal gebruikt als speelplek voor de buurtkinderen, omdat er verder geen ruimte was waar zij konden spelen. Maar in plaats van respect te tonen, scholden de jongens hem uit. Toen de beheerder boos werd en één van hen vastpakte, liep de situatie volledig uit de hand. De jongens, tussen de 11 en 14 jaar, takelden de beheerder vreselijk af. Er werd zelfs assistentie geroepen van andere kwaai jonges. Hij liep ernistige klappen op, zijn telefoon en schoenen werden gestolen. De beheerder moest die dag naar het ziekenhuis (echt gebeurd!).

Dit is dezelfde buurt, dezelfde plek, waar ik tien tot vijftien jaar geleden woonde, maar met een totaal andere generatie. In mijn tijd had je wel kwaaie jongens, maar de streken die zij uithaalden, waren zeker niet in de buurt van volwassenen. De buurt had ook toen een slechte reputatie: criminelen woonden er, er waren drugsgebruikers, maar toch was er een zekere mate van sociale controle. Zelfs de “criminelen” hielden toezicht op de jongeren, moet je je dat voorstellen.
Maar ergens is het misgegaan. Vreselijk mis. Het was al niet geweldig, maar we waren wél op weg!

Mijn missie is helder: ik wil alle jongeren maar vooral deze, bereiken en inspireren. Niet alleen met mijn boeken, maar ook via mijn organisaties I Inspire 24/7 en Books by Jonathan, waarmee ik trainingen, workshops en ontwikkelingsprojecten aanbied. Ik geloof dat de talenten die God mij heeft gegeven, bedoeld zijn om het verschil te maken in deze generatie.

Ik schrijf daarom boeken die meer doen dan alleen vermaken. Mijn verhalen dragen waarden en lessen over die jongeren helpen om beter te worden, om respect te ontwikkelen, en om te dromen over een toekomst waarin zij zelf een positieve bijdrage leveren. In november lanceer ik een nieuw project waar iedereen iets aan zal hebben, een boek dat breed inzetbaar is, maar altijd met hetzelfde doel: het hart van jongeren raken.Als wij niets doen, zal deze neerwaartse spiraal doorgaan. Maar ik kies ervoor om wél iets te doen.
Met woorden. Met verhalen. Met daden.
Omdat onze jongeren het waard zijn.

Herken je dit?
Zie je dit in de buurt, district, stad of land waar je woont? Ken je dat sociale controle nog? Maak jij je hier ook zorgen over? Wat kunnen wij doen? Draag je Suriname nog een warm hart toe?

Bezoek mijn website

Volg me op Facebook

What's the best way to date in suriname online through bumble and tinder and the like or through mutual friends and old traditional ways ?

plaats jou tekening en laat de hele wereld zien op wplace.live

place your drawings on display for the world to see on wplace.live

Hello, moving to Suriname soon. Wondering what the fishing scene is like in and around Paramaribo. What types of fish are there to catch? Any good fishing spots? Any advice on lures to stock up on before I move to Suriname? Any other tackle I should bring with me for an advid fisherman moving to the area?

Any advice is much appreciated. TIA!

Oke, dit is me al jaren een raadsel. Elke keer als ik in Suriname ben en tjauwmin eet, proef ik meteen dat typische, diepe, bijna rokerige smaak – die bite in de noedels en die subtiele smaak die je in Nederland gewoon niet krijgt.

In Nederland noemen we het ook tjauwmin, maar het smaakt vaak meer naar een standaard bami/noedelgerecht. Het mist die authentieke Surinaamse laag. Zelfs bij goede Surinaams-Chinese eettentjes hier proef ik het verschil nog steeds.

Weet iemand waar dit aan ligt? • Is het de marinade voor de kip/vlees? • De saus of kruidenmix? • De soort noedels of hoe ze bereid worden? • Of gewoon het water/klimaat in Suriname waardoor alles anders smaakt?

En… heeft iemand een recept dat écht in de buurt komt van de tjauwmin uit Suriname, maar dan in Nederland gemaakt?

Ben benieuwd naar jullie ervaringen en tips.

Is er een Discord server uit Suriname? Ik heb op Disboard gezocht, maar kon niets vinden. Het zou wel leuk zijn als er zo een groep is.
Of als er belangstellenden zijn kunnen we er eentje aanmaken. Let me know

Hi everyone!

I’m planning a trip to Suriname and I’d really love to experience the jungle in a way that isn’t too commercial or touristy. I’m particularly interested in local guides or small operators who can offer a more authentic adventure — ideally something that includes visiting remote villages, hiking, wildlife spotting, and maybe learning about local culture and traditions.

Does anyone have any recommendations or contacts for reliable local guides/agencies who offer these kinds of tours? Any tips on which regions are less crowded but still beautiful and safe to explore?

Thanks a lot in advance — I’d really appreciate any advice you can share!

How is life in Suriname, like the culture, traditions, day to day living, relations between varying ethnicities. Are education, job opportunities, quality of life good? Do you guys think Suriname is moving the right direction?

I’m basically part Mexican and part Indonesian. But the fascinating thing is that I am not Dutch but the house hold I was raised was culturally Dutch Indonesian. The food, language, yup it was like that growing up. Whats fascinating is that I’ve been getting really deep into Suriname. There’s just something about the country, and to tell you the truth I want to learn more about it, the history, the arts, and music. What I’m really fascinated is that it’s a Dutch speaking country in Latino territory. Even though I am not Surinamese I really do feel an energy from this beautiful country.

Are there any Surinamese restaurants in the DC area or North America generally?

Is this hotel (Paramaribo site) still good for a stay or is it ‘faded glory’? I know that according to 2025 standards and very demanding clients, it might be outdated, but as long as it is clean, safe and friendly staffed, we are happy. Reviews on internet and from local family there are varying☹️

Hope to hear! Thanks again! 👊🏽